log 25

Dubbel

ik ben zo dubbel maar ook zo plat

De eenzaamheid die me zo aantrekt

en gelukkig doet voelen

maakt me gelijk bang en onzeker.

Ja , het is zo dubbel als ik weet niet wat en ik weet niet hoe.

Vandaag was zo 'n dag dat ik volop genoot van mijn alleen zijn ,

doen waar ik zin in heb op mijn eigen tempo geen gezeur en gezever aan mijn hoofd.

Maar toch iets onbestemd

iets beangstigend overvalt me elke keer weer.

Wat is dat toch??

Wat raakt me zo van binnen?

Mis ik Mook nog steeds?

Wat maakt dat al mijn datingplannen zo halfslachtig zijn en nooit op iets uitdraaien!!??

Waarom is Mook niet gewoon bij me,

ja ik weet ,

de gelukkige momenten zullen minder zijn maar tegelijkertijd denk ik dan wel intenser

Moet ik gaan

voor de gezapige en geleidelijke weg

of voor datgene

dat altijd mijn manier is geweest,

de veilige weg verlaten en op avontuur gaan.

Ik ben een zwerver in t diepst van mijn gedachten,

daar waar ook plaats is voor mijn avonturen.

Ik denk dus ik ben ,

ik denk dus ik besta

ik denk in verschillende dimensies

Dus ik besta in verschillende dimensies.

Angsten moet men doorstaan.

En what about pride?

Pride, trots het opgeheven hoofd.

Eigenlijk ben ik niet meer

dan een kleine jongen

die met opgeheven hoofd,

een papieren muts en een opgeraapte stok

loopt te paraderen

zonder te weten wat hij doet

of hoe het hoort te gaan

Nu dat was het weer voor vandaag

angsten regeren me

trots regeert me meer

Mook maakt me onzekerder

als ik al ben

mijn trots maakt

dat ik haar niet meer opzoek

mijn ratio zegt

dat onze breuk goed is

Maar waarom verlang ik dan

naar het avontuur om onze breuk

te niet te doen gaan??

Laat me genieten van mijn huidig bestaan

Het gaat de goede weg op.....

elke dag

zal het mij

in alle opzichten

steeds beter en beter gaan

ik stop nu echt

dag

Han