eindelijk op weg


log 32

14-06-2013 13:01

Doorgaan

op weg

opnieuw op weg

(uiteindelijk gaat dit dus overPieter)

Over Pieter als resultaat van het schrijvend op weg gaan en niet weten waarheen de weg zich voert.

 

Zo het einde is wel weer in zicht,

ik heb nog wel zeer lang geslapen en stond op met een barstende hoofdpijn maar de buik voelt al veel beter aan en de stoelgang is weer bijna oké.

 

Het bed is al weer bank,

het eerste geruim is al weer gedaan.

Ik weet niet wat de toekomst brengen zal ,

niemand weet dat.

Had ik veel angsten de afgelopen dagen

kijk ik nu weer vertrouwvoller de toekomst tegemoet.

 

Het clubje helpt me daar veel bij ,

op sommige momenten denk ik alles heel klaar en helder te zien,

meen zelfs de toekomst te kunnen voorvoelen,

op andere dagen wordt dat alles weer stevig doorheen geschud.

 

Mijn waarheid van vandaag

is zeker niet mijn waarheid van morgen.

Wel leef ik steeds meer vanuit het besef dat de waarheid er ligt ,er is en dat aan ieder van ons het leven gegeven is deze weg te ontdekken.


Ook weet en besef ik dat voor iedereen

de waarheid, het ware levensgevoel er anders uit zal zien ,

d.w.z. een geheel andere verschijningsvorm en toepassing zal vinden. Maar dat het allemaal facetten zijn van de universele waarheid, tot we allen één worden met de universele waarheid.

 

We leven dag bij dag uur bij uur,

laat ons ervan genieten

ook als het niet brengt

wat wij wensen of verwachten.

Overal ligt een kern van vreugde.

We gaan verder steeds verder

tot we opgaan in een nieuwe werkelijkheid

tot onze energie zich transformeert,

teruggeven aan de aarde , opgaan in het al, gereïncarneerd wordt???

ik weet het niet

 

Veel is een intuïtief aanvoelen, vaak is het ook op basis van de ratio dat we ons er gedachten over vormen.

Putten we met onze intuïtie uit een universeel archief??

ik weet het (nog) niet.

 

Wel leer ik steeds meer op mijn positieve intuïtie te vertrouwen, positief dat wil zeggen datgene dat me blij maakt en vol verwachting de toekomst in laat kijken.

Zo denk ik ook aan Pieter, was hij het niet die zo vol verwachting zijn toekomst inkeek de laatste lange gesprekken die we hadden.

Was hij het niet die zo graag bij ons clubje wilde??

Wat moet er gebeurt zijn?

Een gedachte die ik los probeer te laten.

Wel mis ik hem elke dag,

zoals ik zoveel mis elke dag,

de omgang met mijn jongste zoon bijvoorbeeld.

 

Het kan bij mij niet op

dat Pieters heldere en sprankelende energie

niet een nieuwe weg heeft gevonden

ook in deze werkelijkheid.

 

In de laatste film van Anna en de koning

verloor de koning zijn favoriet kind en raakte er zeer depressief van

tot hij na verloop van tijd een aapje gelukkig in de bomen zag spelen...

.....hij kreeg daardoor nieuwe levensmoed. De suggestie was natuurlijk dat hij zijn kind terugzag in de aap. Al kan dat niet uitgesproken worden de film lag toch al zo gevoelig in Thailand.

 

Pieter was zich bewust van vroegere levens,

je vind die mensen wel meer terug,

ik ben me daar niet zo bewust van,

wel leef ik beperkt bewust in meerdere dimensies en heb herinneringen uit tijden die onmogelijk de huidige kunnen zijn. Maar wat is droom wat is werkelijkheid?

 

Pieter had echter zoveel informatie

dat ik ervan uit ga dat het wel echt geweest moest zijn, was het daardoor gemakkelijker deze bestaansvorm in te ruilen voor een volgende, als boeddhist echter had hij zoveel eerbied voor het leven dat alle leven eerbiedig behandeld en zo mogelijk gered moet worden.

Maar wat mooier gebaar en altruïsme dan je leven te geven voor dat van een ander.

 

Het is (nog) niet aan ons te weten maar zoals de rabbi zei we weten niet waar wanneer en waarom de allerhoogste de gouden levensdraad doorknipt, we weten niet welk een lijden de allerhoogste hiermee dat leven bespaart.

 

Pietertje p. ik mis je

maar weet dat we elkaar in van alles en nog wat zullen tegenkomen,

wellicht ben je al weer geboren

als zoon van een hardwerkende arbeider

en vind je straks geluk in lekker hard werken

om je energie kwijt te kunnen ,

lekker metselen op de bouw, stenen sjouwen.

En vind je je geluk met het mooiste meisje van de klas, je buurmeisje die je vele kinderen zal geven.

 

Pietertje ik mis je

 

Han

 

—————

Terug