log 49

Dualiteit

Als rooms-katholiek opgevoede westerling ,levend in het oer-calvinistische Nederland, kan ik bijna niets anders dan de wereld (de waarneembare werkelijkheid rondom me) en mijn wensen en gedachten dualistisch benaderen.

Mijn hele denken en wezen is doordrenkt van dualisme.

Zelfs als ik het holisme en taoïsme bestudeer ik of kan ik het alleen maar begrijpen door het in dualistische termen en begrippen te verklaren

Mijn leven en bestaan kan ik slechts begrijpen vanuit het dualisme.

Daardoor (ondanks dat ik begrijp dat dualisme helemaal niet een eigenschap kan zijn dat het zijn verklaard )is het mijn enige manier waarop ik enigszins kan bevatten hoe de realiteit van ons bestaan zich aan ons ontvouwd.

Het is al weer uren geleden dat ik hier aan begon.

Ondertussen hielden allerlei profane zaken me weg van esoterische beschouwingen.

Wel begrijp ik van de laatste uren weer meer dat er geen dualisme is zonder verweving met een of andere manier van holistisch denken.

Dat het zijn als uitgangspunt van filosofisch beschouwen dat nu eenmaal brengt.Dat onze dualistische verklaring van de werkelijkheid nu eenmaal een bepaalde manier van holisme in zich lijkt te verbergen.

Ik ben ik en jij bent ik ,ik ben ik en jij bent jij maar ik ben ook jou.

Of ons dualistisch verklaren Verklaren vanuit de opvolging regen na zonneschijn even simpel gezegd,houd ook een bepaalde vorm van holisme in daar het onlosmakelijk met elkaar verbonden blijkt.

Ik denk en verklaar dualistisch datgene waarvan ik de intuïtie heb dat het zowel opvolgend als aan elkaar verweven is.

Elk einde is een nieuw beging maar elk nieuw begin bestaat al in het voornoemde einde.

Er is dat moment nog voor de gedachte daar is die aanzet tot zijn dat eigenlijk het voorteken van zijn is./

In ieder geval ik kan het zeer moeilijk uitleggen en verwacht niet dat iemand het begrijpt.

In dualistische termen met moet loslaten om iets nieuws te kunnen pakken aanvaarden maar in het loslaten zit reeds het nieuwe pakken besloten

Een begrijpelijk voorbeeld voor iedereen die me kent:

Ik moet Mook loslaten,

het geluk dat ik met haar ervoer loslaten om opnieuw geluk te kunnen ervaren.

In het loslaten zit dus ook al dat nieuwe geluk het is zowel de aanzet er toe als de basis van het nieuwe geluk. Het loslaten hoe pijnlijk en moeilijk dan wel ook heeft daarmee ook iets moois in zich en iets vreugdevols en zal misschien zelfs wel gemakkelijk blijken.

Zo ook met onze nieuwe en oude mens uit de joods/christelijke traditie en zo ook met het loslaten van de oude wereldorde als aanzet naar de nieuwe wereld orde

Nou dat was het dan weer voor vandaag

groeten

Han