eindelijk op weg


log 8

31-05-2013 02:54

Het is nacht

 

Het is nacht.....

stikdonkere nacht

...de rovers zaten rond het vuur,

de roverhoofdman stond op en keek dreigend rond:

“”Hannes “” riep hij ,””sta eens op!!””

en Hannes stond een beetje beduusd en argwanend op,

wat zou er nu weer zijn vroeg hij zich af.

De Roverhoofdman keek hem dreigend aan draaide zich knipoogend tegen zijn secondant om,

“”kom Hannes vertel nog eens een verhaal!!””

De roverhoofdman ging weer zitten en een opgeluchte Hannes vertelde het volgende verhaal:

Het was nacht stikdonkere nacht de rovers zaten rond het vuur en Han zat gewoon achter zun computer te typen.

Weer had hij uren verlummeld aan internet, dit keer om zijn door liefdesverdriet gebroken hart af te leiden door op het wereldwijde web uitsluitend in nederland

naar taartenstandaards te zoeken .

Onderwijl belde hij zijn vrouw ,

na enige tijd hoorde hij haar stem(het hart bonkte Han in de keel), het al gebroken hart had moeite zuurstofarmbloed naar de longen te krijgen teneinde zuurstofrijk bloed weer door het lichaam te pompen,

het lichaam liep gevaar door zuurstofgebrek van de stoel te donderen.

Wat zou er gebeuren als Han's hart het hier begaf zo midden in de donkere Antwerpse nacht???

Hannes keek eens rond en zag bij het schijnsel van het flikkerend kampvuur dat iedereen reeds in slaap gevallen was,

doch hij was klaarwakker denkend aan Han en zijn dochter marieke met haar verhalen over de zwartwitte ridder op het zwartwittepaard

of was het nu een rozerode ridder

op het blauwgeruite paard …

..hij wist het niet meer.

Han was nu Hannes en het verhaalsulletje van de rovers.

Het was vaag en ver de tijd

dat Hannes nog Han was

ver voordat hij zijn broer in blinde woede had vermoord en nog niet internationaal gezocht werd.

Hier had hij rust en liefde gevonden ver weg van al de rond hem gezaaide haat .

Nee... het was goed de rovers sliepen ,

Hannes was tevreden en

Han gaat slapen !!!

wel te rusten

 

hr

—————

Terug