eindelijk op weg


opnieuw 15

16-08-2014 11:35

Autisme

 

Ik was 23 en kwam voor het eerst in aanraking met de term, deze werd gebruikt in toepassing op zeer ernstig verstandelijk gehandicapten met of zeer éénduidige capaciteiten of duidelijk contact problemen met de “”vijandige””buitenwereld.

 

De laatste 2 jaren van mijn “”beroepscarriëre in de zorg werkte ik met “”normaal”of hoogbegaafde autisten.

 

De materie had mijn interesse en ik las en studeerde er alles over wat ik maar te pakken kon krijgen, ik kwam erachter dat met name in Antwerpen de meest deskundige studies eromtrent werden verricht en deskundigheid heerste en dat in Eindhoven het erkende percentage autisten t.o.v. De rest van nl. en België extreem hoog was.

 

Wat vooral interessant was te lezen wat autisten over zichzelf vertelden en natuurlijk de her en er kenning van het autisme me zelf.

 

Nog een paar afspraken voor we verder gaan om daar geen discussie over te krijgen.........ik bedoel het vooral in de Germaanse cultuur gehanteerde begrip duidend op de stoornis contact te maken met de “”buitenwereld”” of deze te begrijpen zoals die doorgaan c.q. Gemiddeld begrepen (dient te)word(en), niet de Angelsaksische/Amerikaanse veronderstelling/definitie die meer op verstandelijke handicap duidt.

 

Goed autisme dus....en het verwantschap met narcisme....ook iets om over na te denken.

 

Toen ik zelf enige jaren geleden tot het besef kwam echt wel een autist te zijn en niet aan overdreven projectie deed probeerde een bevriende psychologe me ervan te overtuigen dat dat niet waar was omdat ik over een sterk invoelend vermogen beschik.......daarmee ook één van die ontstane misverstanden over autisten bevestigend ,,,,namelijk het vooroordeel dat zij behalve een slecht vermogen dit samenstel der dingen te begrijpen psychopathische en narcistische persoonlijkheidskenmerken zouden hebben die leidt tot het absolute onvermogen tot empathie

 

wel vrienden niet alleen heb ik daar verschillende getuigenissen over gelezen van “”autisten”” maar ook eigen waarneming en ervaring moeten dit met grote klem ontkennen.

 

Het gaat niet om het ontbreken van empathie maar om het onvermogen dit te vertalen in een een voor de buitenwereld begrijpbaar gedrag of het onvermogen daar geaccepteerd mee om te gaan.

 

Goed ik werkte dus met “”normaal begaafde”” “” hoogbegaafde””

en vooral “”andersbegaafde”''medemensen met autistoform gedrag,

syndroom van asperger, pdd nos zijn ook namen die op enkele van hen losgelaten worden.

 

Kent U het boek “”drama van het begaafde kind”” ?? ik weet niet eens meer wie het geschreven had maar het is een interessante theorie (die ik overigens zelf aanhang)die zegt dat als kinderen die allerlei beschadigingen oplopen in het leven maar één iemand tegenkomen die met ze optrekt en in ze gelooft dat alle negatieve effecten zo goed als op kan lossen ….Dus vrienden “”weest die ene!!!””

 

Wat in Nederland veel gebeurt is autisme als handicap af doen en de “” gehandicapten”' afzonderen van de maatschappij en waar van toepassing de maatschappij zich aan laat passen aan de gehandicapte resulterend in aangepaste scholen, persoonlijke begeleiders,aangepast werk,, sociale werkplaatsen.

 

Het moge bekend zijn dat ik het daarmee niet eens was, ten bewijze dat toen dit systeem van omgaan met nog niet het gangbare systeem was hoogbegaafde autisten zich maatschappelijk zeer hoog settelden en zelfs leerstoelen aan de universiteit konden bekleden en dat nu het systeem in gang gezet is autisten vaak nog niet eens de basisschool afmaken en in de rand van de samenleving terecht komen.

 

Maar ja daar wil ik het eigenlijk allemaal vandaag niet over hebben....vraag er allemaal gerust naar ...het geeft mij in de toekomst stof tot bloggen....

 

empathie.

Ja autisten hebben empathie ik denk zelfs vaak meer dan gemiddeld en soms teveel …...misschien is het wel daardoor dat de autist zich afschermt en de harde buitenwereld buitensluit....

doorgaans weten zij echter niet daar gestalte, uiting aan te geven, immers de wereld is toch al zo moeilijk voor hen te begrijpen daar elke nieuwe situatie zo elke keer opnieuw uniek voor hen is.

Overdarcht van sitauties kost hen veel zeer veel studie, begrip van deze wereld ook.

 

Ik heb zoveel te vertellen hierover maar kan onvoldoende mijn gedachten erover ordenen dus ga er toch niet verder mee in deze blog maar stoppen met nog een paar van de nieuws te inzichten die ik gelezen heb en waarvan ik nog niet voor mezelf heb uitgemaakt of het mij waarachtig of giswerk lijkt....

 

Deze auteur zegt dat het feit dat er meer mannelijke als vrouwelijke autisten zijn komt doordat vrouwelijk maatschappelijk gedrag gepaard gaande met een autistische inslag minder als problematisch of zelfs autistisch wordt herkend. Dat autisme (maar dat wordt wel veel vaker gezegd) gedeeltelijk genetisch/erfelijk verklaard kan worden.

Dat als autisme wordt vastgesteld bij een normaal of hoogbegaafd kind vaak de vader ook getest wordt.

Echter deze auteur zegt dat het veel vaker vanuit de vrouwelijke lijn wordt doorgegeven en dat het pas in een mannelijke nazaat gemakkelijk wordt erkend of herkend.

Wat ik ervan vind weet ik niet maar plausibel kijkend naar mijn eigen familie vind ik het wel

 

dat was het weer even..

ket is me allemaal te veel , mijn vingers zijn blauw van het tiepen en ik ben moe van de vruchteloze poging mijn gedachten ordentelijk naar voren te brengen en ga dat dus niet verder proberen .ik hoop op vragen, commentaar etc. etc. …....dat kan op deze site

vrede zij met u

ik wens u liefde, vrede en compassie

het zal me elke dag in alle opzichten steeds beter en beter gaan

han

 

—————

Terug