eindelijk op weg


opnieuw 38

22-09-2014 11:35

na een waanzinning bewogen weekend met heel goede en zeker wat minder goede momenten heb kunnen beleven heb ik steeds meer het gevoel van doelloosheid,of ik rondjes draai in een grote vergeetput die leven heet ......doorworstelend van dag naar dag, blij dat na elke dag er weer het lege van de slaap komt welk mijn gedachten een adem[pauze gunnen,,,neen ik pieker niet, neen ik maal niet,,,neen ik ben niet per definitie ongelukkig, maar wel ervaar ik een zekere doelloosheid maar vooral beperktheid in mijn kabbelend bestaan.....

 

Het melancholische gevoel een leven te leiden van gemiste kansen, mijn eigen beperktheid de gerealiseerde kansen te accepteren, allereerst te accepteren vanuit mezelf , er zelf blij mee zijn.....

 

Zoekend naar extern lof en erkenning van gerealiseerde kansen van stoffelijke manifesten van mijn door mij zo nietig ervaren bestaan, lijkt dit uit te blijven of schijnt dat althans voor mij onvoldoende voor.

 

Lerend in deze werkelijkheid leer ik steeds meer vanuit het van Rabindranath Tagore (religie van de mens) verkregen inzicht dat we ons niet moeten harnassen of laten harnassen(toevoeging van mij) om tot levensvolheid , kracht en intentie te komen.

 

Ik denk steeds meer dat ik me moet wapenen met een krachtig gebruik van chi en innerlijke alchemie wetende nog een lange weg (wellicht over meerdere bestaansrealisaties) te moeten gaan tegelijkertijd mij beseffend dat ook de weg hoe pijnlijk of hoe pijnlijk vreugdevol soms ook altijd een weg is die zin geeft.

 

We gaan voort soms licht als zwevend als en vogel in de lucht soms zwaar als met lood in de schoenen, soms lijkt het alsof we doelloos rondjes draaien om onze as maar dat is slechts tijdelijk want er is maar één weg.....vooruit, want achter ons brokkelt de weg af en bestaan niet meer, de gegane weg is slechts een herinnering zij is gelopen, zij is verdwenen er is maar één de weg van vooruitgang, de weg die we als persoonlijkheid, als samenleving , als vrienden en broeders en als samenstel der dingen onvermijdelijk moeten gaan en alleen maar vooruitgang is, alleen maar vooruit is ...de weg achter ons is slechts een verdwenen schaduw waar we over mijmeren over kunnen praten, verdriet en vreugde over kunnen hebben en ieder van ons maar ook de mensheid als collectief zo onze opinie over vormen, slechts op die manier bestaat de weg die achter ons licht nog op de weg die we gaan....zo dat was het weer even

het gaat U allen goed ..ik wens U een goede weg

liefde, compassie, vrede en broederschap

ik wens u de solidariteit zowel passief als actief toe

Het zal mij in alle opzichten elke dag steeds beter en beter gaan

groeten Han

—————

Terug