weer 25

Verwondering over een liefde

Frëre Roger schreef er eens een bijzonder mooi boek/traktaat over.

Vandaag spelen die woorden door mijn hoofd.

Na een moeilijke nacht, veel denken wellicht piekeren over mijn zonen,begon een bijna verlammende dag: zoveel te doen zoveel tegenslag leek op me af te komen, prijzen naar Thailand niet omlaag en mijn paspoort kwijt.

Het verlammende gevolg was dat ik na mijn ontbijt zelfs zonder koffie weer terug mijn bed in kroop waar ik afwisselend onrustig en zwetend sliep of erover lag te redeneren waarom ik wel degelijk mijn bed uit moest.

Na geruime tijd stortte ik me als een wilde met de moed der wanhoop mijn bed uit en klapte het zelfs op.

Ik begon te ruimen, orde scheppen in de door de voorbije week ontstane chaos rondom me.

In de chaos vond ik eerst weer opnieuw een brief die ik maar tegen blijf komen en vervolgens een “”originele”” Ingrid salfischberger tekening; beide heb ik nu in een lijstje op de schoorsteen gezet.

Het is de verwondering van de liefde in mijn leven, de liefde van het leven, de liefde in me......heerlijk.

Ik zit nu dit neer te teipen want schrijven met de pen doe ik sinds ik blog niet meer,,,,,,hoe mis ik dat.....

Het is niks mooier dan de pen over je papier echte natte inkt te laten vloeien als blauwe of zwarte tranen van zowel geluk,verdriet als verwondering.

Ik dank de voorziener alles goedes voor zijn of haar liefde en voor de liefde...

het zal me elke dag steeds beter en beter gaan.

Over gave....leven...doorgaan ...vertrouwen het paspoort komt wel weer en Thailand gaat el door zo zulks goed is.

Ondertussen genieten, leven proberen te doen wat ik moet doen zo goed en wel mogelijk.

Morgen naar mijn zus....

groeten maar weer

han