eindelijk op weg


weer 4

23-07-2013 01:57

Slapen

 

Eigenlijk lag ik al in mijn bedje,

letterlijk bedje,want ik ben weer gaan slapen in een oud opklapbedje waarin de moderne mens van bijna altijd meer dan 1.80 m niet meer zou kunnen slapen.

 

Ook zonder lattenbodem, zonder boxspring of futon of welk ander systeempje dan ook gewoon een ietwat versleten spiraalbodem met een schuimmatras.

Het is hetzelfde bed waarop ik ben gaan slapen nadat ik in België tien jaar geleden mijn vaste stek gevonden dacht te hebben.

Het was een heerlijk ouderwets vijftiger/zestiger jarenhuis met een tuin zo groot als drie voetbalvelden drie a vier slaapkamers een grote keuken bijkeuken serre huiskamer voorkamer berging en extra grote garage hedt was er voor mij heerlijk toeven.

 

Alleen dat wel, maar daar had iik vrede mee, elke maand brunch met mijn kinderen, kamperen bij de broer voor de rest van de familie, Pieter die op zo n klein tractormaaiertje het gras afreed, “”those where the days my firend””

 

Allemaal voordat ik weer aan de vrouwen begon.....eigenlijk maar één vrouw begon......Mook.

 

Met Mook heb ik veel meegemaakt en beleefd, heb leren metselen en ben een beter mens geworden,.

Nog meer als toen heb ik rust gevonden . Nu beleef ik oprechte vreugde in de herkenning van de cirkels in mijn bestaan, de vervulling van mijn wensen en het veranderlijke en boeiende van mijn bestaan.

 

Het gaat me goed,

sinds eergisteren heb ik dus het tweepersoonsbed in dit geval de tweepersoons slaapbank opgegeven voor het opklapbed.

 

Ik slaap er weer veel beter in, het is goed, niet de leegte naast me te voelen, niet te klein te zijn voor het grote bed.

 

Een normaal tweepersoonsbed was zelfs voor mij en Mook te groot zo beleef ik plezier aan het knusse.

 

Mijn huiskamer staat vol....te vol zeggen sommigen, naar het zal niet minder kunnen, vind ikzelf op dit moment......ja natuurlijk het kan altijd minder ik kan zelfs in een hutje leven met een muskieten net en een slaapzak plus een rugzak vol spullen.

 

Mijn kantoortje staat ook vol....nu echt te vol nog vele doezen uit te pakken daar en dan moet Mooks dozenpark met daar twee jaar geleden losraak al haar spulletjes ingesloten nog komen.

 

Gelukkig is hier tegenover het leger des heils, daar kan ik altijd nog van alles dumpen.

 

NU slaap ik dus ondanks de enorme warmte in het tot kantoortje bestempelde voormalige slaapkamer op een opklapbedje.

Ik sliep tien jaar geleden in het “”vierde”” slasapkamertje , wat door de verhuurder tot kantoortje bestempeld was........maar daar was het niet echt geschikt voor.

Met het opklapbed uitgeklapt was trouwens ook de kamer vol, nog een geluk dat het bed maar 1,80 m was anders had het er niet in gekund. En een geluk dat de deur naar buiten open en dicht ging.

 

Enfin het is weer een cirkeltje en ik slaap goed, mis Mook nog wel maar de keuze is gevallen.....vreemd dat ze vandaag ineens begon met …..””ik mis je”” nu daar kan/kon ik dus niks meer mee.....als ze me zo mist waarom is ze dan niet hier, waarom is ze dan weggegaan, die denkt alleen maar aan geld.

 

Die is er van overtuigd dat geld gelukkig maakt, geld en goederen. Vreemd trouwens dat ze alles zo gemakkelijk achter liet, helemaal sjust was het toch niet met haar.

 

Maar ja mijn voorvaderen dachten ook dat geld gelukkig maakte ….maar dat is een ander verhaal.

 

 

Welterusten wereld,,,,,goedemorgen Thailand....ik kom er snel weer aan....groeten

han

—————

Terug